เป็นหมีขนาดเล็กที่สุด หูเล็กกลม ขนสั้นและบาง สีดำทั้งตัวใต้คอเป็นรูปตัวยูสีเหลือง แต่เลี้ยงไปนาน ๆ สีเหลืองของตัวยู จะเปลี่ยนเป็นสีขาว บริเวณหน้าตั้งแต่ตาไปจนถึงปลายจมูกมีสีค่อนข้างขาว หรือน้ำตาลอ่อน นิ้วและเล็บทั้ง 5 ยาว ลิ้นยาว
พบในพม่า อินโดจีน ไทย มาเลเซีย สุมาตรา บอร์เนียว ภาคใต้ของจีน ในประเทศไทยพบมากทางภาคใต้ ชอบอยู่ในป่าพื้นที่ต่ํากว่าหมีควาย เช่น ป่าเต็งรัง, ป่าดิบชื้น
หมีหมาเป็นสัตว์กินไม่เลือก เช่น ลูกไม้ ใบไม้อ่อน สัตว์เล็ก ๆ แมลงรวมทั้งไส้เดือน และที่ชอบมากคือน้ำผึ้ง นอกจากนี้ยังชอบกินเนื้ออ่อนของมะพร้าว ซึ่งทำความเสียหายให้กับสวนมะพร้าวได้มาก
สายตาไม่ค่อยดีคล้ายหมีควาย แต่จมูกมีประสิทธิภาพดีมาก ปกติหมีหมาหากินกลางคืน บางครั้งก็ออกหากินกลางวัน มักชอบหากินเป็นคู่อยู่ในป่าทึบ ไม่ชอบอยู่ตามเขา ดุร้ายกว่าหมีควาย โมโหง่าย ขึ้นต้นไม้เก่งกว่าหมีควาย ชอบนอนบนต้นไม้หรือตามโพรงไม้สูงๆ โดยหักใบไม้มากองเป็นพื้นที่เขตและนอนทับไว้ ไม่ชอบนอนพื้นดินบางครั้งร้องคล้ายเสียงสุนัขเห่ากระโชก จึงเรียกมันว่า “หมีหมา” เวลาสงสัยหรือได้กลิ่นแปลกปลอมจะลุกขึ้นยืน 2 ขา และชูจมูกสูดดม
CLASS : Mammalia
ORDER : Carnivora
FAMILY : Ursidae
GENUS : Helarctos
SPECIES : Helarctos malayanus
มีอายุยืนถึง 20 ปี
ผสมพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี หมีหมาตั้งท้องประมาณ 95-96 วัน ปกติออกลูกครั้งละ 1 - 2 ตัว ลูกเกิดใหม่จะยังไม่ลืมตาและไม่มีขน ลูกหมีจะอยู่กับแม่จนเริ่มโต
ความยาวลำตัวประมาณ 100 - 140 เซนติเมตร หางยาวประมาณ 3 - 7 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 27 - 65 กิโลกรัม
แก้ไขข้อมูล ณ วันที่ 11 เมษายน 2560
